İnsanlar otoriteyi ve gücü belirli topluluklara yada kişilere verdiği sürece sömürülmeye ve sefalete mahkumdur. Her şeyin göreceli olduğu bu hayatta tüm insanları memnun edebilecek bir ideoloji yoktur.

Hayatın yazılı olmayan kanunları hayatı tüm bilinç sahiplerine zindan eder. İyilikler, güzellikler ve mutluluklar değer kazanmak için kötülüklere, çirkinliklere ve acılara muhtaçtır.

Bu hayatta mutlak mutluluk mümkün değildir. Her mutluluk gelip geçicidir. Böyle bir hayata gelmek bir lütuf olamaz. Bu ancak bir sürgün yada ceza hatta infazdır.

Hissiz hiçliğimden memnundum, hayattan rahatsızım, şimdi kim verecek bana tekrar hiçliğimi?..