Είμαι λίγο ανήσυχος ενώ το αστικό είδος παρακολουθώ
Κοιτάζοντας έξω σαν κροκόδειλος στον ποταμό Νείλο
Προσαρμογή μερικών λογαριασμών σε εκκρεμότητα πριν από την άφιξη του Milo
Καθισμένος σε μια καρέκλα κάτω από μια ομπρέλα σε καμισίλια
Με τον σκύλο να μου δαγκώνει το παπούτσι
Ρέψιμο τορτίγιας και τοστ με βούτυρο
Στόχευση στον ορίζοντα με τουφέκι χωρίς θέαμα

Ενώ μιλάω μόνο σαν Δον Κιχώτης
Με αφρό μπύρας στο μουστάκι
Περιμένοντας αυτά τα χοτ ντογκ να βγουν από την καμπίνα
Σαν ξέσπασμα, πριν το σκάφος βυθιστεί
Όμως, όπως πάντα, βγαίνουν ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Είμαι έτοιμος να δώσω αυτούς τους φυσητήρες μέχρι να τελειώσει η κασέτα

Σήμερα γκρεμίζω το μάρκετινγκ με ένα τράνταγμα
Πώς γκρεμίσαμε «τα αγάλματα» του Χριστόφορου Κολόμβου
Σπάω αυτά τα σκουπίδια
Σαν ρόκερ στα 80s που σπάει την κιθάρα του
Με το Resi λερώνεσαι
Ακόμα και οι στίχοι μου «έγιναν αλκοολικοί» γιατί υπάρχει πάρα πολύ «μπαρ»
Προέρχομαι από τη ζέστη
Από το Trujillo τα τύμπανα ακούγονται στο δρόμο, ro-po-pom-pom
Καμία συζήτηση, ακόμα και ο αδερφός μου Ντον
Ξέρει ότι στο ραπ υπάρχει μόνο ένας King Kong
Στέλνοντας φωτιά, αυτό είναι το White Lion, δεν υπάρχει παιχνίδι
Όπως στους χρόνους του Βόλτιου με τον Τέγκο

Εσύ και εγώ δεν είμαστε το ίδιο
Δεν πιστεύω στα αστέρια των ψηφιακών πλατφορμών
Ούτε καν στο Billboards της κρέμας κέικ
Ούτε στις ιστορίες σου στο Instagram, Dolce & Gabbana και Cartier
Πιστεύω μόνο στο επίπεδό μου
Και στο καρμπόν του μολυβιού μου να τρέχει πάνω από το χαρτί

Αυτό το κάνω για πλάκα
Να διασκεδάσεις, να διασκεδάσεις
Αυτό το κάνω για πλάκα
Να διασκεδάσεις, να διασκεδάσεις

Σαν να φεύγω τώρα
Θα πάρω ένα ζευγάρι πριν πάω
Σήμερα ♥♥♥♥♥♥♥♥ τη βιομηχανία της φήμης
Μέχρι να σπάσουν τα ελατήρια στο κρεβάτι
Όταν χύνονται τα λόγια μου, τα παίρνω χωρίς πιτζάμες
Κάθετα και οριζόντια, όπως σε σταυρόλεξο
Στην τιραέρα είμαι ο τρόμος των τρόμων αυτής της εποχής
Για αυτόν τον «χαμένο» τα ελατήρια «δεν είναι πια πολύχρωμα»
Γιατί εκεί που ρίχνω μια μπουνιά τα λουλούδια σταματούν να μεγαλώνουν

Είναι καλλιτέχνες πέμπτης κατηγορίας
Γράφουν λιγότερο από ένα στυλό χωρίς μελάνι
Όταν με βλέπουν καταρρέουν
Απαλό χρώμα σαν τα δόντια των ψεμάτων που βάζουν
Όταν έρχεται το καπάκι με το R
Ολόκληρη η σκηνή αρχίζει να μυρίζει σαν αγρόκτημα αγροτών
Γιατί αυτοί οι ψεύτικοι ράπερ γίνονται κότες
Με τη ρίμα μου όταν επιβάλλω πειθαρχία όπως στην Κίνα

Ο αμφιβληστροειδής μου βλέπει μόνο το κεφάλι να κυλάει στον λόφο
Η Γαλλική Επανάσταση με τη γκιλοτίνα
Καμμένη βιτρίνα «Θα πάω στοα», πάω από πάνω
Με μπουκάλι, πετσέτα και βενζίνη, όπως στην Παλαιστίνη
Το κάνω εύκολο, σαν να ξεφλουδίζω μια φλούδα μανταρινιού
Άνετο, σαν κάθισμα κατά την ανάκλιση
Είμαι ο Correa, ο Báez και ο Lindor, διπλό παιχνίδι ρουτίνας
Αυτό δεν είναι στο Instagram, αυτό επιλύεται στην καμπίνα

Τους σκοτώνω δένοντας δεξιά και αριστερά
Τραγουδώντας παιδικές ρίμες σχοινάκι
Δεν υπάρχει διάλειμμα για χάσιμο
Αν τα βάλω όλα στο μπλέντερ, βγαίνει ένα σέικ
Για δύο λεπτά τραγουδιού έχουν είκοσι συγγραφείς
Ακόμη και οι χειριστές είναι συνθέτες
Πεντακόσια «δολλάρια» για ένα εισιτήριο, κύριε»
Για να χοροπηδάει σαν χρωματιστός μαλάκας
Αυτόματος συντονισμός και ενεργή αναπαραγωγή
Αυτοί οι ανόητοι τραγουδούν ακόμα και με κλειστό μικρόφωνο
Δεν μπορείς να είσαι ο ηγέτης, πρωταθλητής του πρωταθλητή»
Αν έγραψαν όλα τα τραγούδια σου για σένα
Ένα καλοφτιαγμένο χοτ ντογκ είναι νόστιμο.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι ψεύτες δεν το μαγείρεψαν
Αυτοί οι τεμπέληδες «είναι άπληστοι»
Δεν φέρνουν ούτε το πιάτο στο τραπέζι και παίρνουν το φιλοδώρημα από τον σερβιτόρο

Και δεν ντρέπονται, αυτό είναι το ντροπιαστικό
Οι μέλισσες κάνουν μέλι, αλλά η αρκούδα τα τρώει
Δεν αγοράζεις τον σεβασμό για το να είσαι ταλαντούχος
Άλλο πράγμα να είσαι καλλιτέχνης, άλλο πράγμα να είσαι διάσημος
Ω, πρέπει να κάνετε λίγο καθάρισμα
Πολλές αυταπάτες μεγαλείου, λίγη επιδεξιότητα
αυτό μόνο αρχίζει
Και συνεχίζω να πάω για την πρώτη μου μπύρα

Αυτό το κάνω για πλάκα
Να διασκεδάσεις, να διασκεδάσεις
Αυτό το κάνω για πλάκα
Να διασκεδάσεις, να διασκεδάσεις

Σαν να φεύγω τώρα
Επρόκειτο να πάρω ένα ζευγάρι πριν φύγω
Πάω να χαμηλώσω με ένα bobolón
Ποιος τραγουδάει στον Μπομπ Σφουγγαράκη και στα Πόκεμον
Το αντίγραφο ενός κλώνου, του Logan Paul του reggaeton
Αυτό είναι χαμηλότερο από την εκσπερμάτιση χωρίς στύση

όπως λένε εκεί έξω
"Χοσεσίτο, δεν έχεις δρόμο, γι' αυτό έχεις απαλές αρθρώσεις"
Μόνο με ένα βίντεο θάβω αυτό το μοσχάρι
Και τον έβαλα να ανεβάσει μια φωτογραφία «με τον σκύλο του
Αυτό