Recent reviews by Banana Floyd

Gra (a raczej guz któremu onkolodzy nadali nazwę) TO4: Tactical Operations został wycięty z mózgu zarażonego rakiem pacjenta 19 grudnia 2019 roku, by tego samego wieczora trafił do kwarantanny zwanej Serwisem Dystrybucji Cyfrowej Steam. Partaczami, którzy podrzucili paczkę z tym patologicznym tworem jest szajka o przydomku TacByte. Marnując dosłownie każdą minutę w tej grze możemy wyczytać, iż twórcza inwencja tego "studia" jest przygnębiająco nieudolna.

Czy to smarowanie twarzy lukrem po leczeniu kanałowym pod postacią tak dorodnych ocen na Steamie daje efekt w rzeczywistości? Sprawdźmy.

Pierwsze zerwanie szkliwa z zębów następuje w chwili uruchomienia, zaraz po wgryzieniu się w menu. Wizje przebijają dwie przebijające się przez przesiąknięte (moczem?) piaski postacie, błyszczące się jak woskowe figury wysmarowanie ogromnymi ilościami oleju. Jeśli wasza kora mózgowa po uruchomieniu tego chłamu jeszcze nie zajęła się ogniem, to szybki rzut okiem na domyślne sterowanie powinno rozniecić wasze cierpienia zalewając je na zaś podpałką. Jestem w stanie zrozumieć, że jak przystało na wczesny dostęp, wiele rzeczy może być jeszcze nie dokończonych, ale takie rzeczy jak czat pod C, brak możliwości przypisania innego klawisza do gry ze względu na przypisanie go w innym miejscu (gdzie można się tego najmniej spodziewać) są po prostu zrobione przez przeciętnego czwartoklasistę na infie w podstawówce (w dodatku na odpierdol).
Poza imponującą liczbą dosłownie kilku modeli wklejonych na krzyż możemy wbić wzrok w wygląd menu, które zostały sklekocone z kilku cienkich zapałek sklejonych czarną taśmą izolacyjną imitujących menu.

Szykuje się za tym kurwa uczta stulecia.

Jak możemy wyczytać z wylewu wazeliny znajdującego się w opisie gry, jest tu aż 6 różnych trybów gry. Problem polega na tym, że na tym słodzeniu się kończy, gdyż na oferowane przez programistów 6 trybów to tak na prawdę 3, tyle że każdy z nich był z osobna poddany osobnemu otumanieniu (zmiana modeli i drużyny muszącej wykonać cel). Jeżeli myślicie, że jest jedna, góra dwie sensowne pukawki, to macie stuprocentową rację. Reszta mosiężnych karabinów strzela tak niecelnie jak Dawid Pasieka na testach z fizyki.

Mimo tylu różnorodnych pukawek, z których każda strzeli w nas wręcz dramatycznym odbiciem światła jak korek od szampana w źrenicę, różnicę i tak ograniczają się do poziomu naostrzenia tasaka przy krojeniu modeli i nie inaczej jest z dostępnym arsenałem. Każdy nieszczęśnik przystępuje do walki w analogiczny sposób. Do naszej kabury z pustynnym orłem wpada także glockopodobny pistolet, dwururka na pompkę, poczciwy straszak zwany kałasznikowem, snajperka przypominająca budową karabin maszynowy, a także nóż, który jest przeciwieństwem erekcji. Nawet łysemu z Brazzers fujara by opadła, aczkolwiek zabójczy wygląd rynsztunku i jego generujący ślinotok kaliber nie jest w stanie powstrzymać zachwytu przed kopnięciem w kalendarz, a dokładnie w chwili przywołania innych cech niż szybkostrzelność.
Nic tylko poddać się trepanacji czaszki.

Poziom tolerancji warstwy audio-wizualnej jaką wyrobiłem sobie podczas spędzone z tym bublem 25 minut mieści się między "odrażającym wyziewem ze studzienki kanalizacyjnej po wrzuceniu doń racy" a "fetorem naznaczonej złotym deszczem ściany" (w skrócie: powyżej stadardów shooterów z Google Play). Po części za ten stan rzeczy można dziękować znajdującemu się pod maską Unreal Engine, który w miarę skutecznie ukrywa prowizoryczną strukturę, prowizoryczną naturę tutejszych brył, aczkolwiek pod tymi zagrywkami czają się wygięte modele rodem z domu wariatów gdzie każda z gęb zostałaby zrzucana z innego ujścia odbytnicy. Animacje przechodzą przez zaawansowane stadium anoreksji pozbywając się ze swojego organizmu nawet tych najpłynniejszych klatek, a efekty specjalne rozrywały by jelita ze śmiechu nawet projektantów wczesnego internetu.
Smaczku dodaje również strona dźwiękowa i to nawet silniejszego niż ta wizualna. Jeśli smaczkiem będzie rzecz jasna - ekstrakt z jelitowego bólu rosomaka.
Pomijając to, strzelając z czegokolwiek nasze bębenki pobudzają pojękiwania syntezatora, wzbogacone o te z maltretowanego kociaka. Upadkom autystycznych przeciwników towarzyszy szelest plastikowej torby.

Podsumowując: TO4 to tytuł który u podstaw jest skazany na wieczystą banicję, już na fazie szkicu. Pozornie bogata (przynajmniej na screenach) treść, która da się objąć w mniej niż kwadarans, tragiczna grafika, która skrywa za sobą przeszczepy z modelowych bazarów oraz rozgrywka, która zaczyna nam siadać na karku szybciej niż zdążymy pierwszy raz ziewnąć, a mimo tej toporności udało mi się w tym wszystkim znaleźć to minimum szaleństwa. Przez to uporczywe zaspokojenia apetytu fanatyków sztuki niższej bywały momenty, gdzie nieświadomie wgryzałem się w te szmirę. Choć te 25 minut, podczas których zajrzymy pod każdy kamyczek wirtualnej agonii, skłamałbym mówiac, że temu nie uległem. Mimo ciepłych słów i tak wolałbym zeskoczyć ze skrzydła latającego samolotu, bądź wskoczyć na bombę do mielącej ptaki turbiny, aniżeli mieć to cholerstwo na zawsze wyryte w mojej pamięci.
I tym optymistycznym akcentem, dziękuję za przeczytanie mojej recenzji.

KRÓTKO MÓWIĄC - 30gb szajsu zrobionego na odpierdol.

Kiedyś to była cudowna gra, od nowego sezonu z reworkiem revenanta gra jest TRA-GICZ-NA! Respawn jak zwykle nie nie słucha graczy bo i po co, ważne aby hajs się zgadzał. Stare Q wyłączające umiejki przeciewników zamienione na jakiś... doskok i to na śmiesznie małe dystanse xD. Ult niestety też. Po co komu totem którego mogłaby użyć cała drużyna skoro można zrobić jakieś bezużyteczne dodatkowe tarcze które i tak ładują się mozolnie w walce? Bez sensu, tak jak to co robią od dłuższego czasu z tą grą. ♥♥♥♥♥♥ zabugowane gówno. Serwery to oni chyba na ziemniakach stawiają, co chwilę migające packet losty i slow mo to w tej grze norma. Administracja z autyzmem banująca za chuj wie co (a jezeli ma juz powod to z opoznieniem minimum tygodniowym), koledzy z druzyny nie lepsi - jak grasz z randomami masz 90% szans ze trafisz jakiegos pierdolonego szympansa z wodoglowiem ktory pierwszy raz w zyciu trzyma w reku myszke i klawiature. Aktualizacji przybywa, miejsca na dysku ubywa, a patche po naprawieniu kazdego bugu daja przynajmniej dwa nowe. Dobre postacie sa buffowane, slabe nerfione (dokladnie tak, nie na odwrot). Wraith dalej praktycznie bez hitboxow. Nigdy więcej.

Sama gra jest przezajebista, fabuła świetna, a DLC to istny majstersztyk. Najlepsze 145h i wydane 35zl ever <3

dzieci, cheaterzy, bugi, exploity. Symulator wkurwiania sie, polecam ta gre kazdemu masochiscie (zwlaszcza turniejowe)

klasyg <3
lepsze od csgo i nie ma aktualizacji rozpierdalajacych fpsy na dobrym sprzecie

2016, gra pelna bledow (jako tako grywalna) ujrazala swiatlo dzienne, mamy 2020 a teraz jest spierdolona na amen. Dobieranie przeciwników to jest jakaś kpina. Grasz pierwszy raz? Zajebiscie, jako opponentow damy ci przekurwionych typkow z prestizami. Trafiles typa jak zrzucal deski albo skakal przez okno? Chuja zrobiles a nie trafiles. W tym wypadku to jest jebana loteria (z 10% szansa na twoja wygrana of course). O co drugim meczu ktory sie nawet nie rozpocznie bo jakis brainless wyjdzie w srodku ladowania nie wspomne. Ha tfu na te gówno, wydalem prawie 30zl na promocji, a wydalbym nawet 300 zeby zmarnowany czas w te gowno do mnie wrocil. Nie pozdrawiam

Bardzo dobra gra. Chyba jedyna gra F2P, w której spędziłem nieco więcej niż 10h. Godna polecenia, mógłbym powiedzieć, że jest to "darmowy zamiennik" Left 4 Dead 2.

Bardzo dobra, wciągająca gra. Sam single player jest taki sobie, ale mod na multiplayer daje duzo zabawy. Polecam, Magda Gesler.