"Zmarnowałem sobie życie... Czterdzieści sześć lat i co? I gówno. Ani miłości, ani sukcesu, ani spokoju. Nic. Tylko frustracja, samotność i poczucie klęski.

Wszystko miało być inaczej… Miałem być kimś. Miałem zmieniać świat, tworzyć, inspirować… A jestem nikim. Szarym, zmęczonym człowiekiem, który nawet nie wie, po co wstaje rano z łóżka.
Ludzie się śmieją, cieszą, żyją… A ja? Ja leżę na tej plaży i myślę, ile jeszcze lat do emerytury, ile jeszcze dni do końca tego żałosnego urlopu, ile jeszcze godzin do końca dzisiejszego dnia…

Boże, co za żałosna egzystencja… To się, kurwa, nie udało"