Constrict my esophagus, patriarchal figure

Waluigi is het ultieme voorbeeld van het individu gevormd door de betekenaar. Waluigi is een man die alleen in spiegelbeelden wordt gezien; verloren in een spiegelpaleis is hij een weerspiegeling van een weerspiegeling van een reflectie. Je begint met Mario - de heilzame Italiaanse sanitair superman, je reflecteert hem om Luigi te creëren - hetzelfde maar iets minder. Je inverteert Mario om Wario te creëren - Mario werd sceptisch en libertair - en dan reflecteer je de inversie in de reflectie: je creëert een wezen dat alleen kan bestaan in verwijzing naar anderen. Waluigi is de echte nergens man, zonder de andere personages die hij weerspiegelt, inverteert en parodieert, heeft hij geen reden om te bestaan. Waluigi's identiteit komt alleen van wat en wie hij niet is - zonder een breder referentiekader is hij niets. Hij is niet zijn eigen man. In een wereld waarin onze identiteit wordt gevormd door onze verwrongen relaties met merken en commercie, zijn we allemaal Waluigi.