Zainstaluj Steam
zaloguj się
|
język
简体中文 (chiński uproszczony)
繁體中文 (chiński tradycyjny)
日本語 (japoński)
한국어 (koreański)
ไทย (tajski)
български (bułgarski)
Čeština (czeski)
Dansk (duński)
Deutsch (niemiecki)
English (angielski)
Español – España (hiszpański)
Español – Latinoamérica (hiszpański latynoamerykański)
Ελληνικά (grecki)
Français (francuski)
Italiano (włoski)
Bahasa Indonesia (indonezyjski)
Magyar (węgierski)
Nederlands (niderlandzki)
Norsk (norweski)
Português (portugalski – Portugalia)
Português – Brasil (portugalski brazylijski)
Română (rumuński)
Русский (rosyjski)
Suomi (fiński)
Svenska (szwedzki)
Türkçe (turecki)
Tiếng Việt (wietnamski)
Українська (ukraiński)
Zgłoś problem z tłumaczeniem
«Может, он и прав, — подумал я, — может, мы все просто играем в матч, который давно проигран».
Но в этот момент с неба снова засвистел снаряд, и я, словно сам Роберт, прокричал в никуда:
— Ныыыыыа, тварина, я ещё не готов!
— Ныыыыыа, тварина, чекай мать! — прохрипел он напоследок, прижимая к груди автомат, словно он был его единственным союзником. — Соло тяну… а тима?..