Reseñas recientes de Anarev

To była moja pierwsza gra na steam'ie. Żałuję.
Niestety (lub raczej stety) dawno nie grałem, więc moja opinia opiera się na raczej mglistych wspomnieniach. Tym niemniej pamiętam nudę, nudę i jeszcze raz nudę.

Nigdy nie rozumiałem fenomenu tej gry. Słyszałem jednak liczne pochwały i rekomendacje zarówno z mojego bezpośredniego otoczenia, jak i z internetu. Pooglądałem trochę jak grają inni i pomyślałem: ,,Nie jest nawet tak źle". Biorąc pod uwagę fakt, że większość moich znajomych posiada CS'a GO, nie minęło dużo czasu i ja stałem się jego ,,szczęśliwym" posiadaczem. Tutaj pojawił się problem. W żaden sposób nie byłem w stanie zaskoczyć, zostać z nim na dłużej niż jeden mecz. Odepchnęła mnie zarówno społeczność (gdy już w pierwszej rundzie, jeszcze przed zakupem broni, widzi się głosowanie na temat wyrzucenia własnej osoby z gry, a potem przez całą rozgrywkę słyszy się krzyki i przekleństwa... coż nie jest to dobre pierwsze wrażenie) jak i gameplay. Strzelanie jest jakieś takie... płytkie, nudne i nieposiadające tego ,,czegoś" co daje mi satysfakcję. Może gdybym pograł trochę dłużej coś by zaskoczyło i polubiłbym CS'a. Ja jednak tego czasu nie posiadam, a po drodze wychodzi mnóstwo lepszych tytułów. Zaznaczam, że jest to tylko moja subiektywna opinia i nie wszyscy muszą się z nią zgadzać.
Pozdrawiam.

Call of Juarez Gunslinger to bez wątpienia produkcja ciekawa. Jednak czy ciekawa oznacza dobra? Postaram się odpowiedzieć na to pytanie. Pierwsze co się rzuca w oczy, to kreskówkowa oprawa graficzna. Niezaprzeczalnie nie wszyscy takie lubią; sam byłem raczej sceptycznie nastawiony. Przy pierwszej misji czułem się lekko skonfundowany, żeby nie rzec zniesmaczony. Jednak przy drugim poziomie już się przyzwyczaiłem; natomiast przy trzecim, zaczęło mi się naprawdę podobać. Dalej punkt niezmiernie ważny w grach, czyli fabuła. W większości strzelanek jest ona tylko pretekstem do wpakowania kilku złym kulki w łeb - tutaj nie jest o wiele lepiej ponieważ SPOILER cała opowieść tyczy się zemsty za zamordowanie braci, a głównego zwrotu akcji można domyślić się mniej więcej w połowie. To, co jednak wyróżnia Gunslinger'a od innych gier, to sposób prowadzenia narracji. Nasz główny bohater (jak i jego słuchacze) często komentuje zaistniałe sytuacje i zmienia ich przebieg. Chodzi o to, że jedną misję czasami przechodzi się kilka razy, na różne sposoby. Na długo zapamiętam misję która zaczynała się mniej więcej tak: ,,[...] mogłem przedostać się przez tunele" - przedzieramy się przez tunele, skaczemy z urwiska, spada nam na głowę wagonik i w tej chwili słyszymy: ,,Ale to byłby kretyński pomysł, dlatego poszedłem inną drogą" - wracamy do punktu wyjścia i przedzieramy się dalej, torami obok. To wiąże się z kolejną zaletą gry: humorem. Jeśli zagracie, to niejednokrotnie przyłapiecie się na uśmiechu - gwarantuję! Co do samego strzelania (rzeczy fundamentalnej w strzelance) jest bardzo dobrze. Nigdy wcześniej (później chyba też) nie miałem takiej frajdy ze strzelania headshot'ów. Wady? Czasem ciężko jest jednocześnie czytać dialogi i strzelać, gdy jesteśmy ciężko ranni ekran staje się niemal całkowicie czarny, a gra starcza na jakiej 10 godzin. Co do tego ostatniego, trudno to (w moim odczuciu) nazwać wadą, ponieważ wolę te 10 godzin konkretnej rozgrywki, niż 20, niemiłosiernie rozwleczonych. Dochodzą do tego wyzwania i Nowa Gra Plus z wyższym poziomem trudności. Od siebie serdecznie polecam.