koskoca mavi bir okyanusun şiddetli dalgalarından kurtulmaya çalışırken,
ciğerlerime kadar dolan havanın beni mahvedene kadar dibe çekerken,
gökyüzü soğuk ve donuk bir gri halini alırken arkada beliren güneşin sıcak yüzünü anımasamaya, zihnime o anı kazımaya çalışırken bulanık ve zifiri bir karanlık hal aldı etrafı.
dibe sürüklendikçe artan hissizlik ve acının kayboluşu.
son kez arzuladığım dokunuşların bedenimde dans edişi.
dudaklarıma yakınlaşan bir çift dudağın tatlı ve zehirli öpücüğü.
hiç bu kadar yakın ve sıcak olmamıştı.
varlığını arzuladığım şeyin zamanı bitmişti.
geriye kalıntıları zincirlendi bedenime.
bir daha hissedemeyeceğim anı ve gerçeklik hiçliğe karıştı.
yapayalnız düşünceler ile.

*The waves suck you in then you drown
If like, you'd just stay down with me
I'll swim down with you
Is that what you want?
You
Is that what you want?*

okyanus boşluğunda
ruhların dans edişi,
böğürtlen ve izmarit kokusu.

Bir gece yarısı yudumladığımız şarabı hatırla.
Saatlerce dolaştığımız caddeleri,
gün doğumuna yakın sarhoş düşünceler ile sarılarak,
deli gibi unutmak istediğimiz yaraları hatırla.
Zihnime kazıyorum anıların her bir zerresini.
Gidişini hatırlıyorum ardına bakmadan aniden süzüleni.
Ellerimden kayıp gidermişçesine,
tutamıyorken hiçbir şeyi,
nasıl gitmene izin verebilirdim ki?
Sonu olmalı mıydı yaşanacak her güzel parçanın.
Gülüşlerin, ağlayışların ve kederlerin bile bir sonu vardı.
Yavaşça çaldı şarkılar.
Defalarca kez geri sarıp, tekrarlayarak dinlediğim zaman durmuştu.
Artık etrafımda hiçbir şey yoktu.
Ne ellerini tutabilecek bir gücüm,
ne de bedenini hissedebileceğim bir an vardı şimdi.
Şarkı misali,
başladı ve
gecenin geç saatlerine ve sen gidene dek yok oldular.

Ardını kovalayan içten sarılmalar.
Yalnızlığımın dumanını söndürebildiğim karanlığın içindeki tek aydınlık kalabalığa karıştı.
Göremeyeceğim bir yerde.
Ulaşılamayacağım uzaklığın en derininden bana bakıyor.
Gittikçe süzülüyor, gözlerimden akıyor yalnızlığın sonsuzluğu.
İşittiğim bu gürültünün yerini sessizlik alıyor.
Her bir renk renksizleşiyor.
Yalnızlığımı paylaştığım duvarlar neşeden yoksun, bir başına ağlıyor.
Yeni olan her şey zamanın ötesinde eskiye ait.
Anılar biriktiyorum her zaman diliminde.
Eskiye ve yeniye ait.

Yok olacağım ana kadar anı biriktiriyorum.

Geçmişin getirmiş olduğu üzüntü
ve pişmanlık acıyla dolu.
Ruhunun tutsak edildiği gece,
yalnızlığının son dakikalarıydı.
Gölgeler ardında tasvir edilmeyen duygular yosunlaştı.
Canlanamayacak kadar güçsüzlerdi.
Çirkinliğin ötesindeydi artık güzellik.

Kusurlarının örtüldüğü,
bedeninin tasarlandığı,
farklı bir kişinin ürünü.
Kusurların yerini alan muhteşem kusursuzluk,
onu yeniden yaşamaya armağan etti.
Geçmişi hatırladı.
Yırtılmış, yakılmış bir fotoğraf vardı ellerinde.
Aynanın karşısına geçerek düşündü.
Sahip olduğu eski bedeni.
Kalabalığa karıştı.
Onu tanıyabilen kimse olmadı.
Hayalet misali zifiri düşüncelerin zincirinde,
bir hiç uğruna karanlıkta yok oldu.
Bir başkaydı şimdi.
Bir yabancı.

Plastik güzellik

Deniz kıyısına sürüklenmiş çelimsiz bir beden,
beline kadar uzanan kestane kokulu saçları,
çilek reçelini andıran dolgun ve parıltılı dudaklar,
yara izleri ile dolu soğuk bir ten.
Güzelliğin ötesindeki çirkinlik,
insanlığın reddedemeyeceği bir görüntü.

İyi olabilmek için,
iyinin ötesinde kendin için değil,
onlar için yaşamaya çalışan plastik bir beden idi ruhu.
İnsanlar için şekil almış,
insanlar için düzenlenmiş,
insanlar için oluşturulmuş devasa bir güzellik.

Mutsuzum, her şeyin anlamının yitirildiği son andayım,
kaskatı parmaklar, bomboş eller,
geriye ne kaldı bilmiyorum.
Hiçliğin karanlığına hapsoldum.
Anlaşılmazlıklar, terk edişler,
ağrılarımı dindiren,
ansızın tebessüm etmemi sağlayan,
ilacı andıran tatlı yalanlar.
Gözlerimi kapatmalı mıyım,
bilmiyorum.
Rüzgar esintisiyle savrulup baş ucuma gelen,
iliklerime kadar sızan bu denli soğuk,
ölüm kadar yakın.
Ne zaman gerçeklik ile dolacağım,
gerçekliğin sonsuz döngüsü içinde mahsurum.
Kaçıyorum,
karaltı olabilene dek.
Gitmek istediğim her köşe ıssız,
terk edilmiş bir anıt.
Gözlerim yorgun, kalbim dayanılmaz bir acı ile kaplı,
hislerim sahtelikten yoksun.

Ne giydiklerini, ne yaptıklarını, ne söylediklerini dahi umursamadı. Boşvermişlik sardı her bir tarafını. Sahtelikten bir gece uzaklaşarak hayatının gerçekliğiyle tadını çıkarttı. Kamburdu. Koskoca sahilin ortasında kambur bir şekilde oturuyordu. Saçları kum taneleriyle bütünleşmişti. Bedeninden yavaşça akıp giden su damlacıklarını görebiliyordum. Tırnaklarını yemekten mahvolmuştu. Bakımsızdı. Gözleri ağlamaktan kızarmış ve üzüntüden dudakları çatlamıştı. Dudakların ısırıyordu anlamsızca. Sinirli olmalıydı. İnsanlığa, evrene, ona yapılan her şeye. Biriktirdiği nefreti kusma vaktiydi.

Sosyalleşmeliydi. Kitap okumalıydı. Yazmalıydı. Sevişmeliydi. Gezmeliydi. Evet, yapılacak çok şeyi vardı ama o bir gece boyunca hiçbir şey yapmak istemedi. Günbatımını izleyene dek öylece bekledi. İnsan kalabalığı oluştu bir kez. Hiçbirini umursamadı. Kafasını çevirmedi. Onlar adına düşünmedi. Derin derin gözlerinin içine bakmadı.

Bir gecedeki sahilin yalnızlığı - 嫌い

Soğuk bir sahil gecesi ay ışığıyla bütünleşmişti. Islak bedeni sahil boyu uzanıyordu kum tanelerinde. Kaldırım köşelerinde biriken göz yaşları ileride. Görebiliyorum. Acının yaşattığı tebessüm fotoğraf kesitiydi. Ellerine aldı ve fotoğrafın her bir karesine baktı. Soğuk rüzgar geliyordu farklı şehirlerden. Düşünceler ile geçirdiği onca zamanın ötesinde denizin sonsuzluğunu izliyordu. İç çekti. Çıplak bedeniyle duruyordu sessiz sedasız hiçliğin ortasında. Yapacak çok şeyi vardı. Mesela sabah erken kalkmalıydı. Kahvaltısını hazırlamalıydı. Planlı yaşayabilmek için ise ajandaya ihtiyacı vardı. Satın alabilmek için mağazaya gitmeliydi. İşe gidebilmek için alarm kurmalıydı.

"𝙏𝙝𝙚𝙧𝙚 𝙖𝙧𝙚 𝙨𝙤𝙢𝙚 𝙥𝙚𝙤𝙥𝙡𝙚 𝙮𝙤𝙪 𝙘𝙖𝙣 𝙣𝙚𝙫𝙚𝙧 𝙜𝙚𝙩 𝙘𝙡𝙤𝙨𝙚 𝙩𝙤.”

"𝓎𝑜𝓊𝓇 𝓂𝑒𝓂𝑜𝓇𝒾𝑒𝓈 𝒹𝒾𝓈𝒶𝓅𝓅𝑒𝒶𝓇."

your pain is mine now.

the things they did for me out of love.

i'm scared of ending up alone.

boşluk içinde.

bir gece vakti izlemekten zevk aldığım gökyüzünün ve denizin birleştiği sulara kapıldım. kirpiklerim hala ıslak ve dudaklarım canlı.

her şeyin anlamdan ve değerden yoksun olduğu, keyifsiz ve acımasız zaman.

benden alıyorlar: ama dokunabiliyor muyum ruhlarına? bir uçurum var vermekle almak arasında. ve en küçük uçurumun en son aşılması gerekir.
ve bir açlık doğuyor güzelliğinden; acı vermek istiyorum aydınlattıklarıma, çalmak istiyorum armağan verdiklerimden: -böylesine açım kötülüğe.
bir el uzandığında elimi geri çekerek; düşerken bile duraklayan bir şelale gibi duraklayarak -böylesine açım kötülüğe.
böyle bir intikam düşünüyor bolluğum; böyle bir kötülük fışkırıyor yalnızlığımdan.
benim armağan etme mutluluğum sona erdi armağan ederken, erdemim kendinden bıktı bolluğu yüzünden!
her zaman armağan eden utancını yitirme tehlikesiyle karşı karşıyadır; her zaman paylaştıranın yüreği nasır tutar paylaştırmaktan.
gözlerim parıldamıyor artık sunanın utancıyla; elim fazlasıyla katılaştı, dolu eller gibi titreyemez o artık.

“biliyor musun andrey, benim içimde ne yakıcı, ne de kurtarıcı hiçbir ateş yanmadı. hayatımda hiçbir zaman başkalarınınki gibi gittikçe renklenen, parlak bir güne çevrilen bir sabah olmadı; bir sabah ki yakıcı öğlesi geçtikten sonra yavaş yavaş solsun ve kendiliğinden akşama karışsın. hayır, benim hayatım sönmüş başladı. tuhaf, fakat böyle. kendimi bilir bilmez sönmeye başladığımı hissettim. gurur hayatın tuzudur derler; gururum nereye gitti? ya ben yaşadığım hayatı anlayamadım ya da bu hayatın hiçbir değeri yoktu. daha iyisini de bulamadım, göremedim, kimse de göstermedi. sen bir gelip, bir kayboluyordun, tıpkı parlak, parlak bir kuyrukluyıldız gibi; bense her şeyi unutuyor, ağır ağır sönüyordum.”

"geri dönmesi mümkün olmayan geçmişi acıyla anımsadım ve korkarak geleceği düşündüm."

tuhaf değil, kötüyüm. bazen olurum böyle.
ağlamak istiyorum. çok aptalca bir şey bu. ama geçer.

'buz kadar lekesiz kar kadar temiz,
yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı.'

yıldızları süpürürsün, farkında olmadan,
güneş kucağındadır, bilemezsin.
bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür,
ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın.
koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın.
uçar gider, koşsan da tutamazsın...

Kurutulmuş Leylak.
Ben mesajın ölümü - dayanılmaz, haksız gücün zaferini göremiyorum, yoksulluğa daldırdılar, Ve Aldattıkları İnancı, Parlamak için giyindiler Pislik, Ve Aptallık, Bilgiyi Öğretmek, Ve Dürüstlük, ayaklar altında çiğnendi. pislik, celladın pençelerinde Izu - Kötülüğün hizmetkarı olan Sessizlik ve İyilik, Ve basitliğiyle bilinen Dürüstlük, Ve Güç üzerinde güç sahibi olan Zayıflık ve İyiliğin el üstünde tuttuğu Kötülük - Ölümü ekleyin, ölmeye cesaret edemem: Ölümümle Aşkı mahvedeceğim. Shakespeare.

there’s nothing for me out there
nothing, not even the sun
the moment i step out the door
and look up to the sky it’s gone
sometimes a light gets through
and i remember how it was before
like there was something else ahead
i can’t quite make out anymore.

şans getiren bir kese ve içi oyulmuş gözler ile dolu.

gün ışığında ölü bedenini arzuluyorum bir o kadar hüzünlü ve bir parça çirkin.

When everything feels like it's torn apart
look to the moon and now you're in my heart
When it rains just try to wash it away
you know that I'll be waiting.

https://www.youtube.com/watch?v=Dy1EW9VBoCQ

I just wonder what you're dreaming of
When you sleep and smile so comfortable
I just wish that I could give you that
That look that's perfectly un-sad

I don't wanna be alone
You know it hurts me too
You look so broken when you cry
One more and then I'll say goodbye

"Do you think games are silly little things?"

"It always ends like this."

"Bu dünyanın ne kadar güzel olduğunu asla tam olarak anlamadım."

“Neden böyle insanları özlüyorum?! Neden artık var olmayan bir şeyin dokunuşunu arzuluyorum?”

"Everything that lives is designed to end. They are perpetually trapped in a never-ending spiral of life and death. However, life is all about the struggle within this cycle. That is what 'we' believe."

gücünü acıdan alan bu yüzü asla unutma.

the one i left behind.
lonely, scared, rotting inside.
please leave me be.
the one you see really isn't me.

*𝘵𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘪𝘴 𝘯𝘰 𝘴𝘤𝘢𝘳 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘯𝘦𝘷𝘦𝘳 𝘧𝘢𝘥𝘦𝘴*

*life is an endless battle*

i see you as a candy. the money is sweet plastic and i'll split it up. and then it will be watched that you saturn's sandstone will end. in an endless sleep just by listening to the hum.

in the middle of the night,
i take off all my clothes,
i light a cigarette and wait for you to come home.